Η έκθεση στον ιό SARS-CoV2 κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα μπορούσε να αποτελέσει παράγοντα κινδύνου για την υγεία των μελλοντικών γενεών, σύμφωνα με πρόσφατη ανασκόπηση. Συνεπώς, η έκθεση της εγκύου στον κορονοϊό θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στη σωματική ανάπτυξη και τη συμπεριφορά και να συμβάλει ακόμη και στην επιτάχυνση της διαδικασίας γήρανσης.
Μια μελέτη που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας εκτιμά ότι μέχρι το τέλος του 2020 θα γεννηθούν 300.000 μωρά που εκτέθηκαν στη μήτρα στον SARS-CoV2 και αρκετά εκατομμύρια άλλα από εγκυμοσύνες όπου ο κύριος παράγοντας κινδύνου ήταν το ψυχολογικό στρες που προκλήθηκε από την πανδημία COVID19.
Αν και οι μακροπρόθεσμες συνέπειες δεν μπορούν να προβλεφθούν, η ιστορία μπορεί να υποδείξει πιθανές επιπτώσεις αυτής της πανδημίας όσον αφορά την έκταση και τον τρόπο ζημίας στις μελλοντικές γενιές, εξετάζοντας την εξέλιξη της ισπανικής γρίπης του 1918, των επιδημιών SARS του 2002 και MERS του 2012.
Ο Caleb Finch, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, αναφέρει ότι η ισπανική γρίπη είχε μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην ομάδα που εκτέθηκε στη μήτρα στον επιβλαβή ιικό παράγοντα, με σημαντικότερες συνέπειες την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης ισχαιμικής καρδιοπάθειας, διαβήτη και κατάθλιψης μεταξύ των ασθενών αυτής της ομάδας. Αυτό υποδηλώνει μια πιθανή παρόμοια επίδραση στις μελλοντικές γενιές που εκτίθενται στη μήτρα σε λοίμωξη SARS-CoV2 ή σε εγκυμοσύνες όπου το πανδημικό στρες αποτελεί παράγοντα κινδύνου.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους η μόλυνση της μητέρας με SARS-CoV2 μπορεί να επηρεάσει το έμβρυο. Μία από αυτές είναι η άμεση μετάδοση του ιού μέσω του πλακούντα. Η φλεγμονώδης αντίδραση είναι ένας άλλος τρόπος, ο οποίος μπορεί να διαταράξει τον φυσιολογικό μεταβολισμό του εμβρύου. Και τα δύο, ωστόσο, μπορούν να επηρεάσουν τη φυσιολογική ανάπτυξη και εξέλιξη του μωρού.
Αν και σπάνια έχουν αναφερθεί σοβαρές γενετικές ανωμαλίες σε σχέση με προηγούμενες επιδημίες, SARS και MERS, παρατηρήθηκε αυξημένη συχνότητα πρόωρων γεννήσεων και υποτροφία νεογνών τόσο το 2002 όσο και το 2012, τα οποία μπορεί να είναι συνέπειες της φλεγμονής.
Αν και είναι πολύ νωρίς για να εξαχθούν συμπεράσματα, ορισμένες παρατηρήσεις σχετικά με τις εγκυμοσύνες που παρουσιάζονται ως παράγοντας κινδύνου για τη μόλυνση από SARS-CoV2 χρήζουν περαιτέρω προσοχής. Έχει παρατηρηθεί συσχέτιση μεταξύ της αυξημένης συχνότητας πρόωρων γεννήσεων και του COVID19 που διαγνώστηκε κατά την εγκυμοσύνη. Επίσης, οι σοβαρές μορφές της νόσου που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα μπορούσαν να συσχετιστούν με την εξέλιξή της και τον ενδομήτριο θάνατο του εμβρύου.
Οι συγγραφείς της μελέτης προτείνουν μακροχρόνια παρακολούθηση των βρεφών που εκτέθηκαν στον SARS CoV2 κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τόσο κατά την παιδική όσο και κατά την ενήλικη ζωή και ανάλυση της ψυχοσωματικής και γνωστικής τους ανάπτυξης.
Βιβλιογραφία: University of Southern California. “How will COVID-19 affect our next generation? In-utero exposure to the coronavirus pandemic could cause developmental difficulties and accelerated aging in the century ahead, say researchers.” ScienceDaily. ScienceDaily, 18 November 2021
πηγή: Science Daily
φωτογραφίες: unsplash.com/
